آیا ریل جایگزین دریا می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۳۳۷۸۲
خبرگزاری آریا - در آستانه بروز مشکلات جدی برای کانال های آبی ترانزیتی مهمی چون سوئز و پاناما، حمل و نقل ریلی به عنوان محتمل ترین جایگزین، درحال رقابت جدی با ترانزیت دریایی است.
به گزارش خبرگزاری آریا، ترانزیت بین المللی مانند دیگر بخش‌های تجارت جهانی، امری کاملاً پویا بوده و در طی زمان نقشه مسیرهای موجود بر اساس تغییرات ژئوپولیتیکی تغییر می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اهمیت کانال‌های آبی ترانزیتی جهان
کانال‌های آبی از گذشته نقش بسیار مهمی در برقراری ارتباط بین خشکی‌های بزرگ جهان داشته و سبقه این موضوع به قرن‌ها پیش باز می‌گردد. اهمیت این کانال‌ها زمانی مشخص خواهد شد که بدانیم کشوری چون مصر به نوشته وب سایت تحلیل آماری Statista، در سال 2023 حدود 743 میلیون دلار از طریق دریافت عوارض عبور کشتی‌های باری از کانال سوئز درآمد داشته است. با این حساب، بخش مهمی از درآمد ملی و رشد اقتصادی کشورهای دارای کانال‌های آبی ترانزیتی از همین طریق بوده و از این حیث، از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
از سوی دیگر، همین کانال‌ها در تنش‌های ژئوپولیتیک مانند تنش‌های فعلی دریای سرخ و یا دوران جنگ جهانی دوم، نقش به سزایی در تعیین نتیجه درگیری‌ها ایفا خواهند کرد. نکته مهم اینکه اکثر کانال‌های آبی بر اساس مفاد مندرج در حقوق بین المللی عمومی (حقوق آبراه‌ها و دریاها) جزو آب‌های تحت حاکمیت ملی کشورها بوده و از این حیث، تفاوت آشکاری با تنگه‌های آبی مانند تنگه هرمز دارند. لذا کشورهایی چون مصر، پاناما یا مالزی نقش مهمی در دوران تنش‌های بین المللی ایفا خواهند کرد.
تغییرات ژئوپولیتیک و کانال‌های ترانزیتی
به گزارش روابط عمومی شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران، جغرافیای سیاسی و حمل و نقل بین المللی مفاهیمی پویا بوده و ممکن است ظرف مدت چند ماه، نقاط مختلفی از کره زمین از اهمیت خاصی برخوردار شده و یا اهمیت ذاتی خود را از دست بدهند. کانال‌های بزرگ ترانزیتی جهان نیز در حال حاضر تا حد زیادی درگیر این پویایی شده و مشهورترین آنها، سرنوشتی نامعلوم پیدا کرده‌اند.
در حال حاضر، دو کانال مهم ترانزیتی جهان یعنی سوئز و پاناما در حال از دست دادن اهمیت خود هستند. هر دو کانال، با معضل کاهش سطح آب مواجه هستند که این موضوع، تردد بسیاری از کشتی‌های غول‌پیکر جهان را با مشکل مواجه ساخته‌است. به‌عنوان مثال، می‌توان به مشکل ایجاد شده در تردد کشتی مشهور Ever Green در کانال سوئز در سال 2021 اشاره کرد که علاوه بر ایجاد اختلال جدی در ترانزیت دریایی میان آسیا و اروپا، قیمت حامل‌های سوخت را نیز تا حد زیادی افزایش داد.
همین موضوع طی هفته‌های اخیر برای کانال پاناما نیز به وجود آمده و بسیاری از کشتی‌های بزرگ جهان مانند کشتی‌های خطوط کشتیرانی «مرسک» طی روزهای گذشته تردد خود از این کانال را ملغی کرده‌اند. از سوی دیگر، افزایش تنش میان ونزوئلا و گویانا بر سر فیلدهای تازه اکتشاف شده نفتی و یا تنش‌های دریای سرخ نیز امنیت و اهمیت تجاری این دو کانال را زیر سؤال برده‌است. در حقیقت، دو موضوع تنش‌های ژئوپولیتیک و مساله کاهش سطح آب ناشی از تغییرات آب و هوایی دو عامل بزرگ تهدیدکننده آینده دو کانال مهم سوئز و پاناما محسوب می‌شوند.
آیا شبکه ریلی جای کانال‌های آبی را خواهد گرفت؟
اکنون مهمترین جایگزین جدی برای کانال‌های آبی مذکور، توسعه شبکه ریلی و جایگزین سازی آن با این کانال‌ها است. در پاناما، مقامات دولتی این کشور روز دوشنبه (24 دی‌ماه) با انتشار بیانیه‌ای رسمی اعلام‌کردند که دلایل و نگرانی‌های تجار برای جایگزین سازی شبکه ریلی و مسیر خشکی به‌جای عبور از کانال پاناما را درک کرده و به آن احترام می‌گذارند.
در خصوص کانال سوئز نیز باید گفت که شبکه ریلی شورای خلیج‌فارس (GCC) بر اساس آخرین طرح منتشر شده از سوی شورا، قرار است پس از عبور از عربستان سعودی و اردن به‌سمت مصر کشیده شود و در حقیقت، بار ترانزیتی منطقه خلیج‌فارس از طریق ریل به آفریقا منتقل خواهد شد.
در تنگه باب المندب نیز دو کشور مراکش و اسپانیا قرار است به بهانه برگزاری جام جهانی 2030، قطار سریع‌السیر مسافری و باری مشترک خود را مورد ساخت و بهره برداری قرار دهند. نکته مهم در خصوص جایگزین سازی تدریجی حمل و نقل ریلی به‌جای کانال‌ها اینجاست که با توجه به عبور مسیرهای ریلی از داخل خاک حاکمیتی کشورها، امنیت مسیر به‌مراتب بالاتر از مسیر کانال‌های آبی است که همین موضوع به‌ویژه در دوران تنش‌های ژئوپولیتیکی می‌تواند بسیاری حائز اهمیت باشد.
مورد دیگر اینکه مسیرهای خشکی بر خلاف آبراه‌ها دست‌کم طی سال‌های آتی و در میان‌مدت، مورد تهدیدهایی چون کاهش سطح آب و تغییرات جغرافیایی این چنینی نخواهند بود و به نظر می‌رسد مسیرهای قابل‌اعتماد تری برای بلند مدت هستند.
لذا، آنچه به نظر می‌رسد این است که دست‌کم می‌توان طی سال‌های آتی، روی ظهور شبکه‌های ریلی در کنار آبراه‌هایی چون تنگه‌ها و کانال‌های آبی، حساب ویژه‌ای باز نمود و کشورهایی چون ایران که در چهارراه ترانزیتی جهان قرار گرفته‌اند، می‌بایست برای دهه‌های پیش رو و توسعه مسیرهای ریلی خود از طریق کریدورهای ترانزیتی برنامه‌ای ویژه طرح کنند تا در آینده، جایگاهی ویژه در این مسیرهای پر رونق و پر درآمد جدید داشته‌باشند.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: ترانزیتی جهان کانال های آبی بین المللی شبکه ریلی کانال ها دو کانال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۳۳۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار دانشمندان در مورد «سندرم غرق شدگی» شهر‌های ساحلی جهان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی،پروفسور «منوچهر شیرزایی» از دانشگاه ویرجینیا تک و دانشگاه آب، محیط زیست و سلامت سازمان ملل در آنتاریو و پرفسور «رابرت نیکولز» از مرکز تحقیقات تغییرات اقلیم تیندال در دانشگاه ایست آنگلیا بر اهمیت نتایج یک مقاله تحقیقاتی جدید که با نقشه برداری مداوم و دقیق از حرکات زمین در چین، داده‌های ماهواره‌ای تهیه می‌کند، تاکید کردند.
این محققان ضمن آنکه اندازه گیری مداوم فرونشست را یک دستاورد بزرگ می‌دانند، استدلال می‌کنند این تنها آغازی برای یافتن راه حل است. پیش بینی فرونشست‌ها در آینده نیازمند مدل‌هایی است که همه عوامل محرک، از جمله فعالیت‌های انسانی و تغییرات اقلیم و چگونگی تغییر آنها با گذشت زمان را در نظر بگیرند.
پژوهشگران چینی در یک مقاله پژوهشی که نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده، ۸۲ شهر این کشور را با جمعیتی نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد ۴۵ درصد از این مناطق شهری در حال فرو رفتن هستند، که ۱۶ درصد از آنها با سرعت ۱۰ میلی متر در سال یا بیشتر فرونشست دارند.
در سطح ملی چین، تقریبا ۲۷۰ میلیون نفر از ساکنان مناطق شهری تحت تاثیر قرار گرفته و نزدیک به ۷۰ میلیون نفر در سال فرونشست سریع ۱۰ میلی متری یا بیشتر را تجربه می‌کنند. جدی‌ترین شرایط در مناطق پکن و تیانجین مشاهده می‌شود.
به طور خاص، شهر‌های ساحلی مانند تیانجین تحت تاثیر قرار گرفته اند، زیرا زمین در حال فرونشست باعث تقویت تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا می‌شود. غرق شدن پدافند دریایی یکی از دلایلی است که طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ ویرانی و تلفات زیادی در نیواورلئان از خود به جا گذاشت.
شانگهای (بزرگترین شهر چین) در طول قرن گذشته تا ۳ متر فرونشست داشته است و امروز نیز به این پایین رفتن ادامه می‌دهد.
هنگامی که فرونشست با افزایش سطح دریا ترکیب شود، میزان سطح پایین‌تر از دریا در این شهر می‌تواند تا سال ۲۱۲۰ سه برابر شده و ۵۵ تا ۱۲۸ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد.
رویدادی که اگر اقدام اجتماعی قابل قبولی برای آن صورت نگیرد، فاجعه به بار خواهد آورد.
نیکولز که در این مطالعه شرکت نداشت، اما تحقیقاتش بر افزایش سطح دریا، فرسایش سواحل و سیل و چگونگی سازگاری جوامع با این تغییرات متمرکز است، گفت: فرونشست، یکپارچگی ساختاری ساختمان‌ها و زیرساخت‌های حیاتی را به خطر می‌اندازد و اثرات تغییرات اقلیم را از نظر سیل تشدید می‌کند، به خصوص در شهر‌های ساحلی که این فرونشست، افزایش سطح آب دریاها را بالا می‌آورد.
فرونشست زمین عمدتا ناشی از فعالیت‌های انسان در شهرهاست. برداشت آب‌های زیرزمینی که سطح ایستابی را پایین می‌آورد، همراه با زمین شناسی و وزن ساختمان ها، مهمترین عامل در فرونشست در نظر گرفته می‌شود.
با توقف برداشت آب‌های زیر زمینی در دهه ۱۹۷۰ در اوزاکا و توکیو ژاپن، فرونشست شهر نیز متوقف شد یا به شدت کاهش یافت که نشان دهنده اثر مثبت این استراتژی است. یکی دیگر از عوامل فرونشست زمین، لرزش ترافیک و تونل زنی است، پکن سالانه ۴۵ میلی متر در نزدیکی مترو‌ها و بزرگراه‌ها فرو می‌رود. زمین، خود، حرکت طبیعی به سمت بالا یا پایین دارد، اما به طور کلی بسیار کوچکتر از تغییرات ناشی از فعالیت‌های انسانی است.ح
در حالی که فرونشست ناشی از فعالیت‌های انسانی پیش از این مطالعه در چین شناخته شده بود، پروفسور شیرزایی و نیکولز می‌گویند این نتایج جدید نیاز به واکنش ملی را تقویت می‌کند. این مشکل نه تنها در شهر‌های ساحلی چین بلکه در بسیاری از شهر‌های حساس سایر کشورها نیز دیده می‌شود و یک مشکل گسترده در سراسر جهان است.
آنها از جامعه تحقیقاتی می‌خواهند که از اندازه گیری‌ها به درک مفاهیم و پاسخ‌های حمایتی برسند. اندازه گیری‌های ماهواره‌ای جدید داده‌های دقیق فرونشست را ارائه می‌دهند، اما روش‌های استفاده از این اطلاعات برای همکاری با برنامه ریزان شهری به منظور رسیدگی به این مشکلات نیاز به توسعه بسیار بیشتری دارد. شهر‌های ساحلی آسیب دیده در چین و سایر کشورها به طور گسترده تری نیاز به توجه ویژه دارند.
پروفسور نیکولز گفت بسیاری از شهر‌ها و مناطق در سراسر جهان در حال توسعه استراتژی‌هایی برای مدیریت خطرات تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا هستند. ما باید از این تجربه درس بگیریم تا به خطر فرونشست که رایج‌تر از آنچه در حال حاضر شناخته شده است واکنش مطلوب نشان دهیم.
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است